
De tijd stond even stil
Vorige week rond 18.00 uur zag de lucht er best bijzonder uit. Er waren brede wolken strepen met daaronder aan de horizon een blauwe lucht. De zon ging die avond rond 21.10 uur onder en het zou nog wel de moeite waard kunnen zijn om even na het sporten nog wat plaatjes te schieten. Maar ja, of dat rond 20.00 uur nog zo is? Ik nam toch maar mijn camera mee.
Op de terugweg naar Andijk wilde ik starten met zicht op de gereformeerde kerk en het IJsselmeer. De zon kwam toen net onder de wolken streep vandaan. Heb wat plaatjes geschoten, maar vond de foto wat “gewoontjes”. Inmiddels was het 21.00 uur en besloot ik om langs de dijk te gaan rijden richting het westen. Zo had ik goed zicht op de lucht die boven mijn verwachtingen toch nog langzaam veranderde in de kleuren geel en oranje. Ik bedacht me om dan toch ook maar bij het gemaal “Het Grootslag” de dijk op te gaan.
Ineens, tijdens de rit langs de dijk, zag ik 2 silhouetten boven op de dijk wandelen. En dit in combinatie met het silhouet van het hek boven aan de dijk! Maar waar kon ik de auto parkeren? De wandelaars liepen best flink door. En dan moest ik ook nog wachten op een auto die me passeerde: “rustig blijven Corina!” Dacht ik. En toen: knip, knip, knip! En echt de eerste foto was zoals ik het zag!!
Ik stapte de auto weer in om via de Molenweg naar huis te gaan. Daar aangekomen kreeg ik zicht op het Buurtje met de het oude kerkje uit 1667. En in de verte de masten van de bootjes die in de haven liggen. Met dit beeld ging ik even terug in de tijd. De zon was al onder. De tijd stond even stil.
Foto’s gemaakt op 13 april 2022
Corina Sas

Filed under: Corina Sas, Fotografie, Natuurfotografie |
Ik vind het mooi hoe je het verhaal bij de foto vertelt.
LikeLike