Hier sta ik…
Gelukkig zie je ze nog staan in het West-Friese landschap, de oude boerderijen. Boerderijen die veranderden van functie en meegingen met de ontwikkelingen van de machinerieën om efficiënter te kunnen werken.
Deze boerderij ging van melkvee en melkproducten naar de bollenteelt. Van binnen en buiten is veel aangepast voor woningverbetering en voor de verandering van functie.
Bij binnenkomst via de schuurdeur ga je een houtentrap op, een ruimte waar gereedschappen worden bewaard die niet meer gebruikt worden. Sommige ervan museumwaardig. Wat eerst de opslag van het hooi was is later een zolder gemaakt, waar toen gewerkt werd aan de tulpen bollen. De dakramen zijn van gietijzer en zorgen voor verkoeling en licht. Ze zijn zo oud dat een straatklinker, een boerengeeltje, zorgt dat het raam dicht blijft.
De tweede zolder werd ook gebruikt voor opslag. Aan beide kanten, links en rechts zit een schoorsteen. De schoorsteen die je op de foto ziet was voor het woongedeelte. Links van mij was de schoorsteen van de stal. In een grote pot werd daar voer gekookt voor de koeien. Allemaal verleden tijd! En wanneer je naar boven kijkt, dan zie je de eeuwen oude balkenconstructie. De basisconstructie van de boerderij, nog steeds hetzelfde zoals dé boerderij was die eens gebouwd werd. Bovenin het dak zit een raampje, dat zorgt nog voor een beetje licht. En dan al die spinrag. Dat is nog eens geschiedenis!!
Aankomende zaterdag is het open Monumentendag en dan heb je de kans om dit soort mooie monumenten te bezoeken. Doen! Want dit is de kans om al dat moois te bekijken waar je normaal gewoon langsrijdt.
foto’s gemaakt 13 augustus 2022
Corina Sas
Filed under: Andijk, Corina Sas Fotografie |
Andijk | APB | Andijker Nieuws Net 