En daar stond ik op de brug van de Droge Wijmersweg, om de ondergaande zon te fotograferen. Onder die brug loopt een brede sloot die de Groote- en de Kleine Vliet met elkaar verbindt. Een mooie vaarroute van Onderdijk naar Medemblik. Hoe ik dat had bedacht om daar een foto te maken? Eigenlijk is daar een gewoon antwoord op: de foto is van 9 april 2017.
Het was een mooie dag en de lucht kleurde oranje. Een mooi moment om even met de camera erop uit te gaan. Maar nergens een plek om dit op de gevoelige plaat vast te leggen. Op een gegeven moment kwam ik uit op de Oosterdijk bij Medemblik en zag het brede water bij de brug. het was windstil en hoopte op een spiegeling van het zonlicht. bij nader inzien was ik er niet zo enthousiast over maar goed, nooit geschoten altijd mis. Ik had een aantal plaatjes gemaakt totdat ik een motorschuit hoorde aankomen. Die hoorde ik namelijk al van verre. De dieselmotor die zei: dik-ke-vet-te-pan-ne-koe-ken. Maar horen en zien was echt wat anders want hoe bepaalde ik mijn positie voor het maken van de foto? Van welke kant kwam die schuit? Ik besloot om het maar “aan het toeval” over te laten. Het geluid kwam steeds dichterbij. En ja, daar kwam de schuit van links aan varen: de hond voorop, de schipper ontspannen leunend tegen het roer. Klik, klik!! Een paar foto’s hoef je maar te hebben!
Wat een nostalgie! Weet je nog dat de landbouwer, vaak samen met zijn hond, ’s morgens vroeg met zijn schuit naar het land ging en ’s avonds met zijn oogst weer thuis kwam? En ook dat hij met zijn geoogste producten in die schuit naar de veiling ging? Nu zijn die schuiten een erfgoed en worden ze vertroeteld door de hobbyist. Zij gaan uitvaren, met gezin of familie en vrienden. En maken er een dagje uit van, om via mooie vaarroutes, door het West-Friese polderlandschap te varen. Picknick mand mee en zoals op de foto de hond voorop. Hoe eenvoudig kan het zijn.
Corina Sas
Filed under: Corina Sas, Fotografie |
Andijk | APB | Andijker Nieuws Net 