Corina Sas Fotografie: Achter de dijk

Achter de dijk

De kortste dag van het jaar is op 21 december, het is de dag met het minste daglicht en de langste nacht, daarna begint de hoeveelheid daglicht weer toe te nemen. En omdat 21 december ook weer in zicht is plaats ik een foto die ik 4 jaar geleden op de 21ste december heb gemaakt.

Die ochtend was ik ook al op pad geweest voor de zonsopkomst, maar het leek me ook leuk om eens de maan te fotograferen. Voordat ik op pad ging heb ik internet geraadpleegd of überhaupt de maan wel te zien was, 18.15 uur zou de maan opkomen.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Drie kwartier later

Drie kwartier later

Deze foto is de laatste van de serie die ik op 30 november vorig jaar heb geschoten in de polder Het Grootslag. Een van de eerste foto’s heb ik jullie vorige week laten zien met de titel “Een feestje van kleuren is dit zeker wel”. Nu heb ik het tijdstip bekeken van beide opnames en er zit ongeveer drie kwartier tussen de eerste en de laatste foto.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Een feestje van kleuren is dit zeker wel!

Een feestje van kleuren is dit zeker wel!

Om een zonsopkomst te fotograferen hoef je in deze periode van het jaar niet heel vroeg op te staan om op pad te gaan. Helaas heb je, in deze donkere dagen voor kerst, wel de meest bewolkte dagen.

Een jaar geleden ben ik op een ochtend even op pad geweest. Voor mij is de polder de beste plek voor een zonsopgang, ik woon er vlakbij en daar zijn nog vergezichten. Om deze foto te maken hoefde ik niet ver de polder in te rijden, bij de eerste afslag om de polder in te gaan, zag ik al dit beeld. 

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Strakke lijnen, behalve…

Strakke lijnen, behalve…

Er hangt grondmist in de polder, het is behoorlijk vochtig en kil. Er vormen druppels op de spinnenwebben, het gras, het hek en de zon komt langzaam op. Je ziet op de foto zelfs de zonnestralen zoals kinderen de zon leren tekenen.

De schuine planken van het boerenhek verstevigen de grote paal en voorkomen ook dat men achterlangs het weiland in gaat. Het weiland zelf is omgeven met palen en schrikdraad. Strakke rechte lijnen in de polder, behalve het touw wat je ziet om de paal. Dat touw zorgt ervoor dat het hek gesloten blijft, niks geen hangslot of een slot met afstandsbediening. Het touw zit om de paal en door het hek en is met een stevige dubbele knoop vastgezet. Een uiteinde hangt nonchalant langs de paal, het andere uiteinde is sierlijk ergens aan opgehangen omdat het anders op de grond zou gaan liggen. 

Een plaatje geschoten in de polder, anno 2022, maar het zou ook een foto uit de vorige eeuw kunnen zijn. Het jaartal mag je zelf invullen.

Foto gemaakt 18 oktober 2022.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: En met de gedachten dat …

En met de gedachten dat …

De Zuiderdijk is een gedeelte van de eeuwenoude Westfriese Omringdijk die slingerend het Markermeer en de polder van elkaar scheidt en van Broekerhaven tot aan Hoorn loopt. Vanaf deze dijk heb je aan beide kanten prachtige uitzichten over het water en de polder.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: De foto met de wandelaars maakt juist het verhaal

De foto met de wandelaars maakt juist het verhaal

Deze foto is een aantal jaren geleden gemaakt in het buitengebied De Weelen, een stuk natuurgebied midden in de polder Het Grootslag. Rondom die polder liggen o.a. de plaatsen Enkhuizen, Andijk, Bovenkarspel, Grootebroek, Lutjebroek en Hoogkarspel. Het is een stuk natuurgebied waar je kunt wandelen, fietsen en varen! Het gebied laat ook zien hoe het er ongeveer vóór de ruilverkaveling heeft uitgezien. 

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Laat je fantasie er maar op los

Laat je fantasie er maar op los

Gewapend met camera en statief ben ik de tweede avond van de kermis nog even gaan kijken of ik de lichtjes op een andere manier kan fotograferen.

Nee, er staan geen personen op, die zie je niet meer. Je ziet nu alleen gekleurde stippen en strepen die een mooi tekening vormen.

Herken je nog de botsauto’s hier op de foto? Aan de linkerkant zie je het licht van de tent waar je met een soort van hijskraantje een prijs kunt pakken, rechts zie je de lichtjes, de taps toelopende witte strepen, van de zweef. In het midden zijn de lichtstrepen van de rijdende botsauto’s en de paars met rode strepen zijn de lampjes aan het plafon. Het lijkt nu op de foto wel een soort van ondergrondse landingsbaan. 

En herken je nog de H. Davidson “familieschommel”, wat zie jij?

Foto’s gemaakt 17 oktober 2025.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: Kermis

Kermis

Het is kermis in het dorp en aangezien ik al plaatjes had geschoten van de kermis in andere plaatsen vond ik het wel zo eerlijk om ook de kermis attracties in mijn eigen dorp te fotograferen.

Op de fiets rij ik richting het terrein, en hoor in de verte de muziek. Via de nieuwbouw rij ik over een bruggetje, en vervolg een paadje langs een haag en struiken loopt. Het is er donker maar dan zie ik ineens het licht van de zweef. Kinderen gillen van plezier en roepen naar elkaar, zij willen niets van de kermis missen.

Lees verder

Cotina Sas Fotografie: Waar is dit?

Waar is dit?

Wanneer ik vermoed dat er “wat te halen valt” bij een zonsondergang, kan ik het niet laten om er op uit te gaan.

‘s Morgens kijk ik naar het weerbericht en tegen de tijd dat de zon ondergaat kijk ik door het dakraam van mijn huis naar de lucht. Tenminste als ik in de gelegenheid ben om er op uit te gaan, mocht dat niet lukken dan ik zeg tegen me zelf “er is altijd wel een andere keer!” 

Deze avond was zo’n avond dat ik wél met camera er op uit kon trekken. Met als resultaat deze foto: een meertje met een spiegeling van een wolkendek die al behoorlijk uit het noordoosten aan komt drijven en spoedig het land zal gaan bedekken wat uiteindelijk volgens de voorspellingen voor regen zal zorgen. De zon is niet meer zichtbaar, maar de laatste zonnestralen beschijnen nog net de rand van het wolkendek in de kleuren oranje en geel. De spiegeling van het wolkendek maakt, hier op de foto, een doorkijkje naar de bomen in de verte. Die bomen maken een mooi silhouet aan de horizon en een spiegeling in het water. De witte streep die het silhouet en de spiegeling scheiden is het witte zand langs het water.

Maar waar is dit?

Je zou toch bijna zeggen dit moet een bergmeertje zijn ergens… op een hoogvlakte?

Maar nee dit is ons eigen stukje Nederland. In dit geval een stukje West Friesland, de Vooroever langs het IJsselmeer.

Het is De Kom bij de Vooroever Andijk waar ik deze plaat heb geschoten!

Foto gemaakt 30 september 2025.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: Kleurige horizontale strepen aan de horizon

Kleurige horizontale strepen aan de horizon

Vorige week was het een foto met taps toelopende gekleurde strepen aan de horizon, nu horizontale gekleurde strepen. Want uiteraard bleef het die avond niet bij 1 foto, immers zolang de zon nog niet onder is veranderen de kleuren aan de hemel tot aan de schemering.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Taps toelopende strepen kleuren de horizon

Taps toelopende strepen kleuren de horizon

Het was die avond windstil, enige bewolking aan de hemel en de zon scheen: tijd voor een fotowandeling langs de Vooroever, want je weet maar nooit. Hondjes werden uitgelaten en groepjes vooroever bezoekers zaten lekker te kletsen op een stoeltje in het zand of aan het einde van de vlonder, dit met een mooi uitzicht over het IJsselmeer. Ik besluit om wat foto’s te maken daar vlak bij de oever en zoek wat mooie keien waar ik goed op kan staan.

Het water is spiegelglad waarin de wolken en de kleuren van de ondergaande zon mooi in reflecteren. En dan ga ik ineens anders door de zoeker van de camera kijken, de horizon zet ik in het midden en concentreer me op de kleuren. Taps toelopende strepen kleuren de horizon en spiegelen in het water.

Dit is de Vooroever Andijk, een pracht stuk(je) daar langs het IJsselmeer!

Foto gemaakt op 27 september 2025.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: Boven op de dijk

Boven op de dijk

Bij de vuurtoren De Ven staan veel mensen op de dijk, donkere silhouetten tekenen af tegen de steeds donker wordende hemel. De zon is allang onder en het wordt al behoorlijk donker, de trap die je begeleid naar boven-op-de-dijk is nauwelijks meer zichtbaar. Af en toe zie je kleine lichtjes aan en uit gaan, lichtjes die de mensen daar in hun handen hebben. Iedereen kijkt richting het Oosten, er hangt daar bewolking boven het IJsselmeer. 

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Slecht weer op komst

Slecht weer op komst

Vroeg in de avond kreeg ik een appje van een kennis uit de Bobeldijk, een berichtje met een foto: “Skuile in de boet joôs… we kragge dik op jaaije. hai smeert lekker hoor!”

Want zo ging dat, de landbouwers schuilden in de boet, een klein schuurtje op het land, of maakte zich heel klein in een greppel om maar niet geraakt te worden door de bliksem.

De zware lucht ging via Medemblik over het IJsselmeer, het IJsselmeer die de regen en onweer aantrekt. Dus ik naar de Oosterdijk, de vuurtoren “De Ven”. Een mooie historische plek om mogelijk daar de aankomende bui op de gevoelige plaat te zetten.

Ja, in Andijk zijn ze overal langs de weg aan het graven om stevige dikke stroomkabels aan te leggen. Wegen zijn daarom afgesloten voor het doorgaande verkeer, borden geven 30 km aan, alles voor de veiligheid voor de weggebruikers en de werkers langs de weg. 

Met een omweg arriveerde ik bij de vuurtoren: een straffe wind en zelfs een zonnetje. En daar hing ie hoor: de bui boven het IJsselmeer! Met aan de linkerkant, in de bocht van de dijk, de eeuwen oude, mooie opgeknapte vuurtoren.

Ik was daar niet alleen, er liep nog iemand op de dijk.

Even was ik terug in de tijd toen het IJsselmeer nog Zuiderzee was. Toen de vrouwen met slecht weer op de dijk op de uitkijk stonden, om te zien of hun mannen met hun vissersbootjes al in zicht waren. Met de hoop, voordat het noodweer los barstte, veilig in de haven zouden aan komen.

Foto gemaakt 3 september 2025.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: Kleurrijke bloemen

Kleurrijke bloemen!

Toen ik daar in het veld met dahlia’s stond heb ik daar niet alleen het paardje omringt met kleurige dahlia’s en het dahliaveld gefotografeerd, zie 21 augustus 2025 op deze site, maar ook foto’s van de bloem zelf. Mooie portretten van de dahlia tussen de dahlia’s die de achtergrond kleuren van hun eigen soort, of een achtergrond van een andere kleur dahlia wat weer een heel ander effect geeft. Of de dahlia omringt met allemaal verschillende kleuren dahlia’s. Je ziet op deze manier nog méér de schoonheid van deze bloem, want wat zijn ze prachtig!

Prachtige kleurrijke bloemen die toch ook al een heel klein beetje, stiekem met een knipoog, de herfst inluiden.

Foto’s gemaakt 18 en 19 augustus 2025.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: De zomer is nog niet voorbij

De zomer is nog niet voorbij

Een drieluik van zonnebloemen. Een prachtige bloem, waar ook verschillende soorten van zijn. Vincent van Gogh schilderde ze al, gedecoreerd in een vaas. 

De zonnebloemen op de foto  is wel van een heel groot soort: prachtige grote bloemen die bloeien welig op een volkstuintje om insecten aan te trekken. Alles bloeit niet tegelijk, er zijn ook  zonnebloemen die hun kopje laten hangen en druk bezig zijn om zaden te vormen voor de vogels.

Zonnebloemen geven vrolijkheid en nog even kleur aan de zomer want de (astronomische) zomer is nog lang niet voorbij, ook al is de langste dag al heel ver weg.

Foto’s gemaakt 19 augustus 2025.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: Vrolijke kleuren en een doorkijkje

Vrolijke kleuren en een doorkijkje

Het is voor mij ook altijd weer een verrassing wat er voor de lens komt wanneer ik op pad ga om een foto te maken! Gisteravond stapte ik in de auto om nog even op pad te gaan.

En dat “even op pad gaan” was ook even: ik zag ineens een bloeiend kleurig veld van Dahlia’s door mijn zijraam van de auto! Het viel mij op omdat de laatste zonnestralen dit veld zo mooi bescheen, het licht was als een soort van schijnwerper. Er kwam al snel bewolking opzetten die de zon deed verdwijnen, maar dat gaf absoluut geen inbreuk op de mooie kleurige bloemen.

In de verte grazen paardjes, er is een klein doorkijkje naar een slootje en de witte Dahlia’s omringen de bontgekleurde. 

En dan zie ik ineens een doorkijkje naar het paardje. Het paardje ziet mij ook, alleen weet het paardje niet dat het omringt is met de mooie ronde gekleurde bollen van de Dahliabloemen.

Wat is de Dahlia toch een prachtige kleurige bloem!

Foto’s gemaakt 20 augustus 2025.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: Onder vele bruggetjes door

Onder vele bruggetjes door

Deze foto’s zijn gemaakt tijdens een vaartocht met de schuit door Opperdoes. De eerste foto is een
prachtige lage brug die onder de weg door gaat en Opperdoes met Twisk verbindt. En jawel je kunt er met de tuindersschuit onderdoor, want daar is ie destijds toen de polder nog een vaarpolder was op gemaakt!

Wanneer je daar onderdoor bent kom je op een rechte sloot met aan beide kanten landerijen. Je vaart daarna door een kort tunneltje die onder een dam is gemaakt en die beide landerijen met elkaar verbindt. De foto geeft een ander perspectief.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Zie jij het ook?

Zie jij het ook?

Wanneer ik geen recente foto heb om hier te plaatsen zoek  ik in mijn fotobibliotheek naar een geschikte foto, maar die moet wel uit dezelfde periode van het jaar zijn vind ik. Vorige week was ik even aan het zoeken wat ik deze week zal gaan plaatsen en samen met de gedachten dat er al zoveel is gefotografeerd en dat het maken van foto’s toch ook wel weer oneindig is bladerde ik door de bestanden van de maanden juli en augustus van vorig jaar.

En toen kwam ik deze plaat tegen, heb er nooit naar gekeken zoals ik er nu naar kijk. Deze foto is helemaal niet saai, maar rustig en eenvoudig met alleen een paar stengels hoog bloeiend gras met  in het water de reflectie van de zon, meer niet.

En toch blijf je er naar kijken.

Zie jij het ook?

Foto gemaakt 19 juli 2024.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: Fonteinen

Fonteinen

Je ziet ze hier in West Friesland nog wel, daar waar doorgaand vaarwater is, aan wal liggen. Aangedreven met een luchtgekoelde – of  water gekoelde motor met het  dikke-vette-pannekoeken geluid. Heb het hier over de motorschuit of motorvlet.

Snap dan ook dat, vóór de verkaveling van de polder, de landbouwer na een dag hard werken op het land de motor van zijn schuit aan slingerde en al luisterend naar het monotone geluid en in gedachten kijkend over het water, weer ontspannen thuis kwam.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Wat is dit een mooi moment!

Wat is dit een mooi moment!

Had weer bedacht om vroeg de wekker te zetten om een wandeling te maken langs het IJsselmeer. Eigenlijk was dit niet nodig want ik werd al wakker van het daglicht dat door het dakraam piepte.

Wist nu hoe te lopen en was al vrij snel op de plaats van bestemming.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Op de terugweg

Op de terugweg

Op de terug weg loop ik langs het IJsselmeer. Ik loop over een schelpenpadje die gaat langs bosschages en een dijkje gemaakt van keien. Het water van het IJsselmeer kabbelt er rustig tegen aan. Het schelpenpad gaat over in zand en ik ga verder via de strandjes waar het water met kleine golfjes over het zand rolt. Regelmatig kijk ik over het IJsselmeer. Mijn aandacht gaat naar een groepje ganzen die in de verte in een rechte lijn richting de zon vliegen! En dat niet alleen… de zon staat nog net op die hoogte dat de zonnestralen reflecteren op het water!

Het is pas half 7 in de ochtend en heb al zoveel moois gezien! En de ganzen?

Foto gemaakt 1 juli 2025.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: En ik loop verder!

En ik loop verder!

Gedreven door het mooie ochtendlicht vervolg ik het wandelpad langs de dijk en moet op een gegeven moment een keuze maken van welk pad nu. Ik houd links aan maar dat blijkt voor mij niet het juiste pad te zijn, want ik loop langs bossages en kan de opkomende zon niet zien. Met snelle pas vervolg ik toch maar dit pad en bij de volgende kruising  sla ik rechtsaf hopende dat ik  nu wél bij de waterkant aan kom, hopende op vrij uitzicht over het IJsselmeer. Ik loop nog eens stevig door: tijd speelt bij een zonsopkomst of zonsondergang een grote rol. De natuur wacht niet!

Dan kom ik bij een haventje waar bootjes voor anker liggen. De zon klimt hoger en er ontstaat een reflectie van het zonlicht op het water. Ik maak een aantal plaatjes en bedenk dan gelijk dat de mensen daar aan boord er geen weet van hebben dat ik sta te fotograferen en dat ik geniet van dit mooie uitzicht.

De zon klimt hoger en het heeft niet zoveel zin om nog verder te lopen. Ik loop dan ook terug, maar dan wel langs de oever van het IJsselmeer! Daar is immers zoveel te zien!

Foto’s gemaakt 1 juli 2025.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: Maar ik loop verder!

Maar ik loop verder!

Vandaag de wekker gezet, dat was niet nodig want ik werd al wakker van het gekwetter en gezang van de eerste vogels. Het begon al licht te worden en dat was nu net mijn bedoeling: voor dat de zon op komt op de plaats van bestemming zijn.

Nog een beetje duf, maar met camera, de auto in naar de dijk en het IJsselmeer! De auto op de grote parkeerplaats gezet en dan aan de wandel. Wat is het hier toch mooi, het is genieten: het vroege ochtend licht, het kwaken van de kikkers die in de waterpoelen verblijven, ganzen die het grote water kiezen en de vogels die al het hoogste lied beginnen te zingen.

Lees verder

Corin Sas Fotografie: De eenvoud

De eenvoud

Een zwaan, het IJsselmeer, windstil en een ondergaande zon. De ingrediënten voor een mooi stilleven op het water.

Het was die avond zo rustig aan de Vooroever bij Andijk dat je de stilte kon horen, vooral toen de zon onder ging en het langzaam donker werd. De laatste zonnestralen kleurden de lucht oranje, roze en lila wat weerspiegelde in de golfjes van het water van het IJsselmeer. Er zwom een zwanenpaartje die alleen oog hadden voor elkaar. Ik zat daar aan de waterkant en sloeg dat gade en zag de mooie kleuren van de zonsondergang door de lens van de camera. Voor de zwanen was het een gewone avond en zij waren niet bewust van al dat moois!

Een zwaan die zijn partner niet uit het oog wil verliezen, heeft alleen oog voor haar. Zij hebben geen weet van alle wereldgebeurtenissen waar de mens zo mee bezig is.

Kijk met me mee naar deze eenvoud van het leven!

Foto gemaakt 19 juni 2023.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: Wie weet?

Wie weet?

Vorig jaar heb ik foto’s gemaakt van een veld klaprozen, papavers, die ik in polder tijdens een autorit tegen kwam. Zoiets trekt de aandacht omdat het een product is die je niet overal in de polder ziet. Het was een mengeling van bloemen, bloemknoppen en zaaddozen wat je zag. Wat ook zeker heel mooi te fotograferen is. Weet je het nog, ik had toen foto’s gemaakt van de klaproos die bijna uitgebloeid was  en had het “Dansen in de wind”genoemd!”

Op deze foto’s zijn de klaprozen meer in knop: de een is net een klein tasje, de ander een tulp. De bloembladen lijken op flinterdun papier en zijn nog mooi van kleur zonder een bruin randje. 

Stiekem hoop ik dat er vorig jaar veel zaaddozen, voordat er geoogst werd, zijn geknapt en de wind zo zijn best heeft gedaan dat er nu overal verspreid in de polder klaprozen bloeien!

Foto’s gemaakt 4 juli 2024.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: Ook zo’n zin in de zomer?

Ook zo’n zin in de zomer?

Een plaatje van een zonsondergang achter de dijk bij De Vooroever van Andijk. Deze foto is gemaakt eind augustus 2024.

Die avond ben ik naar de Vooroever gegaan om mogelijk nog wat plaatjes te schieten. Het was daar druk met wandelaars en met hondjes die werden uitgelaten, met bootjes op het IJsselmeer en zonaanbidders die lagen op het strandje te genieten van de laatste warme zonnestralen. Er waren ook die gingen zwemmen. 

Lees verder

Gewoon wat foto’s van het buitengebied in de polder Het Grootslag

Gewoon wat foto’s van het buitengebied in de polder Het Grootslag

Deze week reed ik over de polderweg die Andijk en Bovenkarspel verbind waar ook een fietspad langs loopt. Er is daar een stuk fietspad dat als het ware door een tunnel van bomen gaat en iedere keer verbaasd het me dat dit stukje bij ieder jaargetijde zo mooi is. En dan denk ik: “o ja, daar heb ik ook nog foto’s van gemaakt: het buitengebied van Andijk”.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: De zon voor even gevangen

De zon voor even gevangen

Zo af en toe ga ik wel eens voor een wandeling langs de Vooroever bij Andijk om te kijken of ik daar weer mooie plaatjes kan maken en tegelijkertijd om lekker uit te waaien. Vooral wanneer er een frisse noordenwind staat.

Het IJsselmeer kent geen eb en vloed zoals bv. bij de Noord – en Waddenzee. Toch is het bij het IJsselmeer wel een “soort van” aanwezig, maar dan veroorzaakt door de wind. Bij noordenwind staat het water hoger en spatten de golven uiteen tegen de dijk aanliggende keien en rollen ze stevig en spattend over het strand. De zuidwestenwind daar en tegen zorgt voor eb. Allemaal niet zo spectaculair maar bij storm zijn er zeker grote verschillen!

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Nog even wat eten voor het slapen gaan

Nog even wat eten voor het slapen gaan

Het is echt lente, op dit moment wemelt het van jong donzig grut op- of langs het water. Bij de Vooroever Andijk is het dan ook een drukte van belang. Een aantal families ganzen hebben daar hun habitat langs de waterplas “De Kom” gevonden en houden het gras daar lekker kort.

Zie eens hoe mooi dat gaat: de ouders eten om de beurt zodat de ander op de uitkijk kan staan voor mogelijk gevaar voor de kinders. Gaat de ene ouder met de kop omhoog, gaat de ander met het koppie naar beneden. Zo hebben ze dat met elkaar afgesproken, lijkt wel. De kinders kunnen dan ongestoord hun buik vol eten.

De zon zakt langzaam achter de horizon, de lucht kleurt oranje en zet alles in een mooi donker silhouet. De ganzen die langs de oever van De Kom foerageren weten niet dat zij ook een mooi silhouet vormen in het warme licht van de zonnestralen. Zij denken alleen maar aan ding: nog even eten voor het slapen gaan!

Foto gemaakt 20 mei 2025.
Corina Sas

Corina Sas Fotografie: De “witte wieven” in de polder

De “witte wieven” in de polder

Het is even een mysterieus sfeertje in de polder, witte slierten mist verplaatsen zich over de lage weilanden en ik merk al snel dat het op dit moment ontzettend moeilijk is om te zien waar ik rij. Vooral wanneer je tegen de zon in rijdt! De zon verblind mij en de  mistflarden belemmeren het zicht. 

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Het is voorjaar in West-Friesland

Het is voorjaar in West-Friesland

Tijdens het maken van tulpen foto’s wil je over het algemeen zoveel mogelijk tulp op de foto, mooie kleurige banen die gescheiden worden met greppels die als donkere lijnen schuin naar links of rechts lopen of richting de horizon gaan. Soms heb je een situatie dat dat niet hoeft en er genoegen kan worden genomen met alleen maar dunne kleurige strepen.

Lees verder

Corina Sas Fotografie: Vrijheid

Vrijheid

Deze keer geen foto van de polder, het IJsselmeer of welke plek dan ook in West-Friesland, maar een foto gemaakt bij Kornwerderzand. Kornwerderzand is een klein dorp in de provincie Friesland en ligt op de Afsluitdijk. Het was oorspronkelijk een werkeiland dat voor de bouw van de afsluitdijk aangelegd werd op de zandplaat met dezelfde naam.

Wij waren op weg naar Leeuwarden en moesten wachten voor de schutsluizen, de Lorentzssluizen die zich nabij Kornwerderzand bevinden. We zagen tijdens het wachten vele masten van boten voorbij gaan, die van de Waddenzee via de sluis het IJsselmeer op gingen. 

Het duurde nogal lang en al wachtende keek ik door het autoraam naar de omgeving. Totdat ik  mussen op het prikkeldraad zag zitten, zij hielden vast pauze om even een conflict uit kwetteren. Ik pakte zo snel als ik kon m’n camera en maakte van dat bijzondere tafereel een foto.

Het licht sprong weer op groen en wij reden verder naar Leeuwarden.

Thuis gekomen bekeek ik dat plaatje nog eens goed en dacht gelijk: een foto zegt zoveel meer! Het gaat hier over gevangenschap en vrijheid en kijk eens naar links, die zwarte vage vogel die ook op het prikkeldraad zit!

Later bedacht ik me dat ik een foto gemaakt had van de omgeving van het Kazematten museum. Het museum die informatie heeft over Kornwerderzand in de Tweede Wereldoorlog, tijdens de meidagen van 1940 is daar hevig gevochten.

Wij vieren nu ons 80 jaar vrijheid opdat wij niet vergeten.

De mussen zijn allang weggevlogen, het prikkeldraad is er nog.

Foto gemaakt 20 oktober 2024.

Corina Sas

Corina Sas Fotografie: De koeien hebben er zin in!

De koeien hebben er zin in!

Zaterdag 14 april gingen de koeien van boer Koopman in Wervershoof voor het eerst dit jaar, na een hele winter periode op stal te hebben gestaan, weer naar buiten. En daar wordt je als koe héél blij van want buiten schijnt de zon en groeit er weer vers mals gras. De dames stonden dan ook achter het touw te popelen om het weiland op te gaan. 

Op het erf stond het publiek, achter de afrastering van het weiland, te wachten om het spektakel van “de koeiendans” te aanschouwen.

Lees verder

Corins Sas Fotografie: Alleen de koeien mis ik hier…

Alleen de koeien mis ik hier…

Nog even een stukje rijden voor dat het donker wordt, had ik bedacht. De zon is bezig onder te gaan en schijnt fel, het is moeilijk rijden zo met die verblindende zon. Het beperkt mijn zicht en ben geneigd om de andere kant op te kijken.

De Broerdijk, een doorgaande weg die o.a. Oostwoud, Midwoud, Abbekerk, Twisk en de A7  met elkaar verbindt, een landelijk stuk polder zonder al te veel schuren en kassen. Daar is ook een vaarroute en zelfs de stoomtram Hoorn-Medemblik rijdt hier langs, dat moet wel een oude historische verbinding zijn geweest. De weg “Broerdijk” niet, die is in de vorige eeuw aangelegd tijdens de ruilverkaveling.

Omdat ik bijna verplicht, door het verblindende licht van de ondergaande zon, de andere kant op moet kijken valt mij daar een compositie op van een hek met aan beide zijden flinke bomen, in een verte een bruggetje en de skyline van het dorp Midwoud. Wat een mooie plek, die moet vereeuwigd worden. En bij het kijken naar deze plaat ga ik terug naar de schilder Paulus Potter. Alleen de koeien mis ik hier!

Foto gemaakt 8 april 2025.

Corina Sas.

Corina Sas Fotografie: De Tulpenboom

De Tulpenboom

De Magnolia, een prachtige voorjaarsbloeier, met mooie roze kleurige en kelkvormige bloemen die de tuinen in een romantische lente tooi kleedt. 

De zon schijnt net nog door de bloeiende takken voordat die achter de bossages ten ondergaat en schittert nog even in een reflectie van iets wat op de grond ligt. Het is net alsof de zon haar handtekening heeft gezet als afsluiting van een mooie zonnige dag. 

De zon zakt verder en maakt de lucht in een oranje pastelkleur, de vage takken van de treurwilg hangen als lange slierten naar beneden, de twee magnolia takken die bijna elkaars spiegelbeeld zijn wiegen samen, als een dansje, zachtjes met de wind mee.

De magnolia, een melodieuze mooie naam. In de volksmond zeggen we tulpenboom, omdat de bloemen zo ontzettend op tulpen lijken.

Nog eventjes dan kleurt ook die schoonheid overal in de polders!

Foto’s gemaakt 23 maart 2025.

Corina Sas.