De “witte wieven” in de polder
Het is even een mysterieus sfeertje in de polder, witte slierten mist verplaatsen zich over de lage weilanden en ik merk al snel dat het op dit moment ontzettend moeilijk is om te zien waar ik rij. Vooral wanneer je tegen de zon in rijdt! De zon verblind mij en de mistflarden belemmeren het zicht.
Ik zet de auto stil in de berm met de knipperlichten aan om een plaatje te schieten: de slierten mist verplaatsen zich als golven over het landschap. Alsof het de hoge golven van de zee zijn, de schapen deert het niet zij willen maar een ding: eten. Ik rij verder de polder in, de misflarden veranderen en verplaatsen zich continu van dunnen golvende lijnen tot dikke witte banden.
Weer stop ik even, dit keer op een rustigere polderweg: heb zicht op een weiland waar tussen de palen ooit een hek heeft gestaan, de dijk en heel in verte de vuurtoren De Ven. De zon klimt hoger als een witte grote vuurbal, die als het ware klem zit tussen de vliegtuigstrepen en die de mist zal doen verdampen. Voordat ik de auto instap zie ik de mist over de weg kruipen, zie lichten van een auto en verderop een licht van iets van een brommer, juist waar het niet zo mistig is lopen 2 mensen mij tegemoet. De grote persoon loopt achter de kleinere, ja het zijn er 2, maar het is net alsof het één persoon is. Een onheilspellend sfeertje net als in een film met als in de hoofdrol die persoon. En dat in de polder!
De polderweg rij ik uit tot aan de dijk en keer terug richting huis, geen witte slierten mist meer te bekennen, de onheilspellende witte wieven zijn verdwenen en we gaan weer over tot orde van de dag.
Foto’s gemaakt 29 april 2025.
Corina Sas.
Filed under: Andijk, Corina Sas Fotografie, Fotografie, Polder Het Grootslag | Tagged: Corina Sas Fotografie: De “witte wieven” in de polder |
Andijk | APB | Andijker Nieuws Net 