Ik heb mijn idool op de foto!
Zaterdag 16 november werd Sinterklaas en zijn hulppieten in veel dorpen en steden feestelijk onthaald. Ook de volgende dag zette hij zijn bezoeken voort om daarna even uit te rusten op zijn logeeradres.
Andijk bezocht Sint Nicolaas vroeg in avond, met muziek en met heel veel gekleurde lichtjes werd dit een bonte stoet van Pieten, versierde auto’s en fietsen. Als aankondiging van die lichtjesoptocht reden een aantal motorpieten voor de optocht uit.
Deze keer wilde ik niet bij de ontmoetingsplek van Sinterklaas foto’s maken maar langs de route. Het leek mij gemakkelijker om de fiets te pakken dan de auto, een fiets zet je zo even neer, een auto moet weer een plek hebben om te parkeren. Dus de fiets gepakt en geprobeerd om langs de route van de optocht een plek te vinden om Sint Nicolaas te fotograferen.
Het weer werkte, net als vorig jaar, niet echt mee. Miezerige regen, soms met vele druppen, daalden uit de regenwolken neer. Ik had bedacht om langs de dijk een foto te maken en ben toen op de dijk gaan fietsen, zo had ik een beter zicht om een plek uit te zoeken.
Het viel niet mee om een plek te vinden voor een foto van de goede Sint. Ik hoorde de optocht al aankomen en de sinterklaasliedjes, die de fanfare speelden, werden steeds duidelijker en de zwaailichten zag ik duidelijk boven de huizen uit komen. Zijn ze nu op de Kleingouw, vlak bij de dijk?
Na wat heen en weer gereden te hebben, tussen het gemaal en de brug bij Sarto, was ik op een bepaalde plek maar naar beneden gegaan. De optocht kwam toch wel heel dichtbij! Aangekondigd door de motorpieten, een politieauto met zwaailicht en roetveegpieten, kwam het rijtuig, versierd met heel veel gekleurde lichtjes, aanrijden met… Sinterklaas!
En ik, ik stond aan de kant van de dijk, helemaal alleen. Alle aandacht ging uiteraard naar de overkant, waar de kinderen met hun ouders vol verwachting stonden te juichen en zwaaien.
Maar toen draaide Sint zich ineens om alsof hij mijn ogen in zijn rug voelde prikken. Hij draaide zich om, met zijn gezicht naar de dijk waar ik stond. Ik riep Sinterklaas, Sinterklaas!!! En ja hoor, hij herkende mij, wees naar mij, stak een duimpje op en zwaaide.
Ongemerkt, als een paparazzi, heb ik zonder flits een foto van mijn idool kunnen maken!!
Welkom Sinterklaas!
Corina Sas
Filed under: Corina Sas Fotografie, Sint Nicolaas 2024 | Tagged: Corina Sas Fotografie: Ik heb mijn idool op de foto! |
Andijk | APB | Andijker Nieuws Net 