Andijk | APB | Andijker Nieuws Net

De in Andijk gevestigde Army Vehicle Club (AVC) heeft het weekend van 19-21 augustus in Harskamp er weer opzitten. AVC is een vereniging van eigenaren van legervoertuigen, voornamelijk klassieke legervoertuigen en als we toch aan het specificeren zijn gaat het ook nog hoofdzakelijk om klassieke Nederlandse legervoertuigen. We zijn nog niet klaar daarmee, want 99% daarvan zijn wielvoertuigen en één lid heeft een rupsvoertuig, een YPR-675, een APC, armored personnel carrier, een gepantserde personeelsdrager of in het gewoon Nederlands een pantservoertuig voor het vervoeren van infanteristen of ander militair personeel.

DAF

“De meeste voertuigen zijn van Nederlandse bodem en dat begint bij de DAF YA 77 tot en met de DAF YB 626, een groot monstrueus bergingsvoertuig die je niet als bumperklever wilt hebben. Daar tussen de DAF YA 126, DAF YA 314 en de DAF YA 328 (ook wel “Dikke Daf“), en bij elke type zijn er weer varianten op te noemen”, zegt Gerrit van Keulen, die leiding geeft aan de vereniging. “Maar we hebben ook Franse, Amerikaanse, Duitse, Britse en Zwitserse legervoertuigen binnen de vereniging, en wellicht vergeet ik er een paar landen te noemen. De meest voorkomende jeep is de Nederlands gefabriceerde NEKAF M38A1. Of Ferrets, verkenningsvoertuigen van het leger. En niet te vergeten de LaRo, de Land Rover”

EEN HOOP KRACHT OP WIELEN

“We vervoerden mensen op het terrein van ISK Harskamp, de infanterieschietkamp van Defensie. Omwonenden worden eens per jaar uitgenodigd door de Commandant van het schietkamp om over het terrein te wandelen, aan het eindpunt staan voertuigen van AVC om ze terug te brengen naar het startpunt. Van onze kant zijn er ruim honderd mannen én vrouwen die met hun voertuigen de wandelaars weer terugbrengen. Als het allemaal is afgelopen dan gaan wij weer terug naar ons kamp dat ook op het terrein is om de volgende dag weer alles af te breken, in te pakken en naar huis te gaan. Onze leden komen van heinde en ver, van Groningen en van Limburg, van Zeeland tot aan de Waddeneilanden. Sommige voertuigen gaan op diepladers, want met bijvoorbeeld een rupsvoertuig kun je moeilijk over de weg naar Harskamp rijden. Dat geldt ook voor andere voertuigen die een hoop kracht onder de kap hebben maar niet harder rijden dan vijfenzestig kilometer per uur. En laten we eerlijk zijn, in dit tijd was er geen sprake van comfort in je legervoertuig… Sommige leden zijn drie uur onderweg, terwijl je met een hedendaagse personenauto er een dik anderhalf uur over doet, met alle comfort van dien!”

Nationaal defilé

“AVC doet meer dan alleen ‘Harskamp’: we rijden ook tijdens het nationaal defilé in Den Haag op de Nederlandse Veteranendag dat op elke laatste zaterdag van juni wordt georganiseerd en waar het om de veteranen gaat van het Nederlandse leger. Het defilé wordt afgenomen door Zijn Majesteit, de Koning, in aanwezigheid van hoge officieren, Kamerleden en andere hoogwaardigheidsbekleders. Sommigen veteranen zijn al op hoge leeftijd en kunnen niet meer meelopen met de parade of zijn gewond geraakt tijdens een missie of op een andere manier beperkt. Wij zorgen dat ze kunnen doen aan het defilé. Er worden dan voertuigen ingezet door AVC die precies er zó uitzien a;s in de dagen dat ze nog dienst deden voor de Defensie. De veteranen verdienen onze respect én waardering! Zij zijn het die hun leven in de waagschaal leggen voor de vrede hier in ons land of elders op de wereld.! Het organiseren van het AVC-smaldeel aan deze parade ligt in handen van een van de leden die dit al jaren naar volle tevredenheid regelt. Maar ook het vervoeren van kadetten van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) in Breda is iets wat we hebben gedaan; toen hebben we veel buitenlandse militairen vervoerd, ook kadetten, die op werkbezoek waren in Nederland. We reden in het gebied waar Operation Market Garden zich afspeelde tijdens de oorlog, we hebben nog een wapenschild als aandenken gekregen van de KMA.”

Opbouwen

“Iedereen voelt zich op de een of andere manier aangetrokken door het legervoertuig. Bij de een is het nostalgie, die ander vindt het legervoertuig een zeer praktisch voertuig, een derde is aangetrokken door de techniek en een vierde ziet zijn of haar legervoertuig als een mooi vervoermiddel om er vakanties mee te vieren. Waar anderen moet stoppen kan jij veel verder… met je 4×4-aangedreven DAF of desnoods 6×6. We hebben ook leden die hun legervoertuig helemaal strippen en van de chassis af weer helemaal opbouwen, waarbij alles wordt gerestaureerd of gereviseerd. Tot aan de tactische tekens toe… Met reviseren gaat het niet alleen om de motor maar ook het soms complexe aandrijfwerk en remmen. Ze zijn stuk voor stuk technisch in goede tot zeer goede staat. We zijn blij dat er ook steeds meer vrouwen volop meedoen, tot sleutelen aan toe. Slechts een enkele voertuig rijdt op diesel, het overgrote deel op benzine, en met de huidige brandstofprijzen is dat een dure kwestie geworden. Want het zijn stuk voertuigen met grote zware motoren met een cilinderinhoud waar je bij wijze van in kunt zwemmen… we meten eerder over hoeveel tankstations je per gereden kilometer hebt aangedaan dan hoeveel liter het per zoveel kilometer verbruikt. De meesten hebben we een of twee jerrycans bij zich met reservebrandstof…. voor het geval je droog komt te staan.”

Bunkerdagen

De volgende activiteit die op het rooster staat zijn de Bunkerdagen in Olst eind september: “Een prachtige locatie langs de IJssel waarlangs na de oorlog de IJssellinie werd gebouwd door Defensie. Een groot verdedigingswerk waarbij de IJssel zelf als hindernis werd gebruikt om de vijand vanuit het Oosten tegen te houden, ook door inundatie en andere maatregelen. Tijdens de Bunkerdagen kunnen bezoekers, toeristen een kijkje nemen hoe het destijds eraan toeging. Het wordt beheerd door de Stichting De IJssellinie en veel bunker zijn gerestaureerd, inclusief bunkers met geschutskoepels van Sherman-tanks uit de Tweede Wereldoorlog. Een prachtig voorbeeld van ons nationaal militair historisch erfgoed. Veel vrijwilligers zetten zich daarvoor in en dat wordt zeer gerespecteerd, want het maakt deel uit van de geschiedenis van ons land. Dat wij daarbij zijn wordt als een eer beschouwd! Samen met anderen verenigingen bootsen wij een kamp na om de bezoekers een idee te geven wat zo’n verdedigingswerk betekende. Als klein kind kwam ik daar al en was het in die dagen streng verboden bij die bunkers te komen, maar van sommige bunkers wist je niet dat het een bunker was omdat het zodanig was gebouwd dat het leek op een boerenschuur dan een militair object. Prachtig!”

Bivakkeren

In de meeste gevallen bivakkeren de leden van de vereniging in de open lucht, hetzij in een tent of in het voertuig zelf, en wat oudere leden gebruiken een caravan, die helemaal is opgetuigd als een militaire onderkomen, inclusief de kleur aan de buitenkant, in RAL 6014, of KN 01020 (legergroen) voor de fijnproevers. “Jam het kan soms ijskoud zijn, midden in de nacht. Niet iedereen houdt daarvan of is om lichamelijke redenen daar niet toe in staat. Dikke slaapzakken, extra paardendekens en gasbranders moeten dan de kou buiten de tent houden. Zolangs het maar droog blijft, want nattigheid maakt het nog kouder, ook voor de jonge leden… Iedereen is dan ook weer blij dat men de komende nacht weer in eigen bed ligt, thuis, maar de andere dag kijken ze in de agenda wanneer de volgende bivak wordt gehouden! Ja, het is er altijd gezellig, je ontmoet elkaar, je spreekt elkaar, soms indringende gesprekken vooral als iemand ziek is of ziek geweest of andere zorgen heeft. Dat geeft ook een band, als voorzitter van het bestuur krijg je veel te horen, maar voor de mensen die het betreffen is zo’n bivak toch een hoogtepunt waar ze naar uitkijken… Je kunt op zo’n kamp in je uppie eten klaarmaken op een gasbrandertje, of gezamenlijk met een heus veldkeuken. Bij slecht weer zitten we in minsten twee grote boogtenten waar ook een bar staat voor koffie en andere versnaperingen. Na een uurtje ben je de kou wel weer vergeten. En ach, het is maar voor een paar nachtjes…. en je zit weer thuis met nieuwe verhalen en een glimlach omdat iemand tot zijn assen in de modder heeft gestaan en eruit moest worden getrokken door een massieve MAN-kat…”

Lid worden?

Wie lid wil worden van de Army Vehicle Club kan zich aanmelden via de website.
AVC geeft een verenigingsblad uit “De Veldpost“, van, voor en door leden en het bestuur communiceert via een digitale doorgaans maandelijks nieuwsbrief “DienstMededelingen”. AVC manifesteert zich op social media: Facebook (twee pagina’s, Twitter, Instagram en WhatsApp. De vereniging beschikt over een depot waar de CADI-wagen staat gestald en ander materieel. Leden kunnen hulpen advies krijgen als ze met technische problemen zitten met hun eigen legervoertuig. Mensen die nog niet over een legervoertuig beschikken kunnen ook lid worden, wel is het dat men het voornemen heeft binnen afzienbare tijd over een legervoertuig te beschikken. Voor vragen kan men mailen.

Filed under: AVC, Miisterie van Defensie | Tagged: 2nd Division (een reenactmentgroep uit Bovenkarspel, Army Vehicle Club, DAF YA 126, DAF YA 314, DAF YA 328, DAF YB 626, Hatskamp, IJssellinie, In Andijk gevestigde Army Vehicle Club was weer op pad voor Defensie, ISK Harskamp, Koninklijke Militaire Academie, Nationaal Defillé, Nederlandse Veteranendag, Olst |